ریزازدیادی گونه کلیر (Capparis decidua) از طریق کشت سرشاخه درختان برگزیده و دانهال‌های کلیر

گونه کلیر  (Capparis decidua)از گیاهان بیابانی مقاوم به خشکسالی طولانی‌مدت است که خاص مناطق رویشی جنوب ایران (استان‌های هرمزگان، بوشهر، سیستان و بلوچستان) می‌باشد. با توجه به عدم زادآوری طبیعی این گونه در سال‌های اخیر، تکثیر غیرجنسی پایه‌های سالم این گونه از طریق کشت بافت، می‌تواند منجر به حفاظت از این منابع ژنتیکی با ارزش شود. تحقیق حاضر جهت کشت درون شیشه‌ای و تکثیر گونه کلیر از طریق ریزنمونه جنین و جوانه (دانهال‌ها و درختان برگزیده) انجام شده است. بذرها پس از سترون‌سازی شکافته شده و جنین‌های داخل آنها، در محیط کشت‌های MS و MCM درون ویال‌های شیشه‌ای و محیط‌های حاوی مقادیر مساوی ورمیکولایت،‌ پیت و پرلیت سترون‌سازی‌شده در دو گروه، آبیاری شده با محیط کشت MS و بدون آن درون ظروف کشت Magenta GA7 کشت شدند. 74 درصد جنین‌ها پس از 3 هفته در ظروف کشت Magenta GA7 جوانه زدند و دانهال‌ها تشکیل شدند. سرشاخه‌های این دانهال‌ها و درختان برگزیده در محیط کشت‌های MS (N/2) و MCM حاوی ترکیبات مختلف هورمونی اکسین و سیتوکینین کشت شدند. در مرحله شاخه‌زایی، بیشترین تعداد شاخه (5/4) در محیط کشت MCM با ترکیب هورمونی 1/0 میلی‌گرم در لیترBA ، 3/0 میلی‌گرم در لیتر 2iP، 01/0 میلی‌گرم IBA و 5/0 میلی‌گرم در لیتر GA3 برای هر دو نوع سرشاخه با منشاء دانهال و برگزیده بدست آمد. بیشترین درصد ریشه‌زایی (89%) با قرار دادن شاخه‌ها در محیط MS (N/2) به همراه 5/0 میلی‌گرم در لیتر IBA و در ظروف کشت Magenta GA7 حاوی خاک سترون‌سازی‌شده پیت و ورمیکولایت بدست آمد. گیاهچه‌ها پس از طی مراحل مختلف سازگاری در نهالستان اداره کل منابع طبیعی شهرستان جاسک کشت شدند.